Historia szkoły

Pierwszy szkolny dzwonek  w Publicznej Szkole Podstawowej imienia Legionów Polskich w Okole zabrzmiał we wrześniu 1924 roku.

Wtedy to powstała dwuklasowa Szkoła Powszechna. Mieściła się w prywatnym domu pana Bolesława Skwarka. W szkole uczyła nauczycielka pani Emilia Ćwiklińska. Zajęcia z klasą I trwały w godzinach 12.00-15.00, a w klasie II
w godzinach 8.00-12.00.

Trudno ustalić, ilu było wówczas uczniów. Wiemy, że od ilości dzieci w danej gminie zależał stopień organizacyjny szkoły. Szkoła o jednym nauczycielu i jednej izbie szkolnej mogła mieć najwyżej 60 dzieci, dwuklasowa do 100 dzieci. W 1925 roku w Szkole w Okole były już cztery klasy. Mieściła się ona w dwóch budynkach, a uczył w niej pan Szymon Świech będący  jednocześnie jej kierownikiem.
W 1927 roku Okół otrzymał pozwolenie na budowę szkoły. Według wytycznych Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego koszty zakładania i utrzymania szkoły ponosiły państwo i gmina. Mimo tego społeczeństwo Okołu złożyło 2000 zł. w gotówce  na budowę szkoły, a także zobowiązało się do wykonania pewnej ilości pracy. Ludność wykonała szereg prac bezpłatnie: kopanie dołów pod fundamenty, zwózkę cegły od księcia Druckiego- Lubeckiego z Gliny. Wszystkie piece kaflowe w szkole wybudował w czynie społecznym pan Jan Budzeń mieszkaniec Bałtowa, mistrz murarski, który nadzorował wszystkie prace budowlane w dobrach księcia Ksawerego Druckiego-Lubeckiego.

Plac, na którym miała stanąć szkoła, dali nieodpłatnie gospodarze. Budowę ukończono w ciągu dwóch lat. Dłużej trwało wykończenie budynku. Najpierw oddano do użytku trzy sale lekcyjne na dolnym korytarzu. Uczyło się w nich siedem klas. Z powodu warunków lokalowych klasy były łączone. W roku 1936 podczas ogromnego pożaru wsi w szkole spaliły się okna. Ogromnym wysiłkiem woli budowę szkoły ukończono w 1937 roku. Jej kierownikiem był wówczas Roch Chmielnicki.

1 września 1939 roku wybuchła wojna. Już w pierwszych jej dniach wojska   hitlerowskie zajęły budynek szkoły na kwaterę. Program nauczania był mocno okrojony, a podręczniki szkolne zostały zniszczone. Lekcje w szkole do 1941 roku były kilkakrotnie przerywane, aż w końcu szkołę zamknięto. Po otrzymaniu zezwolenia od władz okupacyjnych dzieci uczyły się w trzech budynkach prywatnych. W tym czasie Niemcy dobudowali przy szkole dużą kuchnię, pralnię, szopę na węgiel, stajnie i garaże.

W 1942 roku okupanci opuścili budynek szkolny zostawiwszy w nim swoje wyposażenie. Dzieci nadal uczyły się w wynajętych lokalach. W 1943 roku zginął
z rąk nieznanych sprawców kierownik szkoły Roch Chmielnicki. Jego funkcję przejęła żona- Maria Chmielnicka.

13 stycznia 1945 roku był dniem radości mieszkańców Okołu, dniem wyzwolenia. Życie zaczęło powoli wracać do normalnego stanu.

W szkole nie było nic, trzeba było wszystko kompletować. Największym problemem był jednak brak nauczyciela. Ówczesne władze oświatowe skierowały do Okołu pana Aleksandra Kwiatkowskiego. Objął On funkcję kierownika szkoły 26 lutego 1945 roku. Do okolskiej szkoły uczęszczały wówczas dzieci z Okołu, Michałowa, Czekarzewic, Pętkowic i Wólki Pętkowskiej. Klasy były niesamowicie przepełnione, w ławkach brakowało miejsc. Przez cały rok w szkole uczył tylko pan Kwiatkowski. Za swą pracę nie pobierał wynagrodzenia.

Sytuacja uległa zmianie z dniem 1 września 1946 roku.
Do pomocy panu Kwiatkowskiemu przybyło pięciu nowych nauczycieli. W szkole powstał zalążek biblioteki, którą zorganizowała pani Maria Kwiatkowska, żona kierownika. Dzieci przyniosły około 500 książek. Zaczęto też remont budynku.

1 września 1949 roku funkcję kierownika szkoły przejął pan Stefan Kalinowski. Obwód szkolny od zakończenia wojny znacznie się zmniejszył, ale nadal chodziły tu dzieci z Wólki Pętkowskiej i Czekarzewic. W latach pięćdziesiątych w szkole działało prężnie harcerstwo pod kierunkiem pani Adolfy Bąk - późniejszej kierowniczki placówki.

1 września 1955 roku na stanowisko kierownika został powołany Eugeniusz Giermasiński, który pełnił funkcję do 1961 roku. W tym samym roku szkoła została zradiofonizowana.

W roku 1959 rozpoczęto budowę ogrodzenia i boiska szkolnego, którą dokończono rok później. W  1961 roku kierownikiem szkoły został Jan Czaja. 4 listopada tego roku powstała w Okole Szkoła Przysposobienia Rolniczego.

Dwa lata później w roku szkolnym 1962/63 zgodnie z reformą oświaty wszedł w życie program szkoły ośmioletniej.

1 marca 1962 roku otworzono przedszkole, w którym uczyły nauczycielki ze szkoły- Adolfa Łata i Zofia Cholewa.

22 czerwca 1968 roku szkoła otrzymała pomieszczenie na bibliotekę.

W roku szkolnym 1968/69 częściowo zmieniło się grono nauczycielskie. Odeszły ze szkoły panie Bogumiła Sochaj i Halina Szczepanowska, a na ich miejsce przybyli państwo Maria i Czesław Stępniewscy.  Pan Czesław Stępniewski w latach 1975-1979 pełnił funkcję dyrektora szkoły. Na zasłużoną emeryturę odszedł
w 1989 roku.

Lata 1946-69 stanowią niełatwy okres w historii szkoły, warunki pracy i nauki nie były najlepsze. Sale lekcyjne były ogrzewane piecami kaflowymi, które ciągle dymiły, a w salach panował chłód. Budynek nie był skanalizowany. Na zewnątrz mieściła się drewniana ubikacja. Na przekór warunkom szkoła tętniła życiem.

Lata 70-te to okres intensywnego rozwoju szkoły. Ambicje kierownictwa i nauczycieli sprawiły, że stawała się ona solidnym ogniwem kształcenia. Wielu nauczycieli systematycznie podnosiło swoje kwalifikacje. Równocześnie następował rozwój życia kulturalnego  szkoły.

Ustawa z dnia 27 kwietnia 1972 roku Karta Praw i Obowiązków Nauczyciela ogłosiła, że nauczycielom kierującym szkołami przysługuje tytuł służbowy dyrektora szkoły.

Stąd też dotychczasowy kierownik szkoły Edward Chojnacki został jej dyrektorem.

W listopadzie 1989 roku szkoła okryła się żałobą. Niespodziewanie zmarł wieloletni dyrektor placówki Jan Zięba, człowiek o wielkim sercu i pogodzie ducha. 14 listopada cała szkoła odprowadziła go na cmentarz, by chociaż w ten sposób podziękować za jego pedagogiczny trud.

Funkcje nowego dyrektora przejęła pani Małgorzata Cichacka. Ważna uroczystość odbyła się 14 kwietnia 1990 roku- poświęcono i zawieszono w szkole krzyże. Podczas akademii przygotowanej przez koleżankę Joannę Grabską i księdza Janusza Bachurskiego dzieci wystąpiły w inscenizacji patriotyczno-religijnej.

19 marca 1992 roku odbył się konkurs na stanowisko dyrektora szkoły. W jego wyniku dyrektorem została pani Elżbieta Dziewit, która tę funkcję pełniła przez siedem lat.

Rok szkolny 1999/2000 był przełomowy dla placówki, ponieważ nastąpiła zmiana w dotychczasowym systemie kształcenia. Z cyklu ośmioletniego szkoła przeszła na sześcioletni cykl nauczania.

Od tego roku funkcję dyrektora szkoły objęła pani Maria Choinka dotychczasowa nauczycielka matematyki.

Dyrektor szkoły i grono pedagogiczne z pełnym zaangażowaniem
i odpowiedzialnością podjęli działania związane z reformą szkolnictwa.

9 grudnia 2000 roku nastąpiło oczekiwane przez całą społeczność otwarcie sali gimnastycznej, której budowa trwała 3 lata.

26 listopada 2001 roku placówka otrzymała nowocześnie wyposażoną pracownię komputerową. Odtąd uczniowie mają ciągły, bezpłatny dostęp do Internetu.

W sierpniu 2003 roku pani Maria Choinka odeszła na emeryturę. Odbył się konkurs na dyrektora szkoły.

Od 1 września 2003 roku do 31 sierpnia 2008 roku funkcję tę pełniła mgr Alicja Chodała.

Od roku szkolnego 2008/2009 funkcję dyrektora placówki objęła mgr Joanna Adamus wieloletnia nauczycielka szkoły, osoba ciesząca się autorytetem i sympatią w środowisku szkolnym i lokalnym. Z powodzeniem pełni tę funkcję do dziś.